Η χρονιά του Εμιλιάνου και του Κορσικάνου

Αν και δεδηλωμένα αμετανόητος πειρατής και εξερευνητής των ωκεανών του οπτικοακουστικού παρελθόντος, υπήρξαν μέσα στο 2023 μερικές νέες κυκλοφορίες που μου τράβηξαν την περιέργεια και την προσοχή, για τον έναν ή τον άλλο λόγο.

Ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μέσα στο ξυνισμένο γάλα της συνηθισμένης (εδώ και μια δεκαετία, αν όχι γεμάτη δεκαπενταετία πια) ένδειας του μοντέρνου σινεμά οι late style” εξαιρετικές βιογραφικές προσπάθειες δύο βετεράνων του αγγλόφωνου κινηματογράφου, το Napoleon του Σερ Ρίντλεϋ Σκοτ και το -ίσως ακόμη καλύτερο- Ferrari του Μάικλ Μανν (ο τελευταίος αποτελεί εξάλλου μια από τις πλέον διαμορφωτικές επιρροές στην εξέλιξη γούστου και κριτικής αντίληψης για τον γράφοντα, με τίτλους στο παλμαρέ του όπως τα: “Heat“, “Manhunter“, “Thief“, “The Insider“, “Miami Vice” και “Ο Τελευταίος των Μοϊκανών“).

Στον αντίποδα, “Χρυσά Βατόμουρα” απονέμονται στον κούφιο χίπστερ κυνισμό του Ντέηβιντ Φίντσερ με το The Killer, το τραγελαφικό σε όλα τα επίπεδα Creed III (Σταλλόνε, φταις!), την άνοστη πατάτα του αμερικανοποιημένου Γκάυ Ρίτσι με το The Covenant, και πάνω απ’ όλα στο απύθμενα ενοχικό και διδακτικό Killer of the Flower Moon, τετράωρο (!) αποκορύφωμα της ελεύθερης καλλιτεχνικής και πνευματικής πτώσης του Μάρτιν Σκορσέζε.

Επίσης, για λόγους ακεραιότητας της “πένας” μου (συγκρουόμενα προσωπικά συμφέροντα γαρ) δεν θα αναφερθώ καθόλου στην τελευταία arthouse προσπάθεια του Γιώργου Λάνθιμου με το Poor Things – τουλάχιστον μέχρι ωσότου κυκλοφορήσει και η επόμενη ταινία του με τίτλο AND.

Ακολουθεί -χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις- η λίστα κατάταξης του CoolHandMax (συνοδεία επιλεγμένων κριτικών) για την χρονιά που μας πέρασε, έτος προσωπικής επιστροφής στις κινηματογραφικές αίθουσες (ο λόγος φυσικά για το αιώνια νοσταλγικό ΣΙΝΕ ΒΑΡΚΙΖΑ, παρά την στενόχωρη απώλεια της φυσιογνωμίας του εκλιπόντος Θ. Γ.):

‎2023 Releases, a list of films by Cool Hand Max ♊ • Letterboxd